Άρθρα

Η ενδομητρίωση παρατηρείται όταν το ενδομήτριο, δηλαδή ο ιστός της μήτρας που φυσιολογικά βρίσκεται στο εσωτερικό της τοίχωμα μεγαλώνει και αναπτύσσεται έξω από αυτή.

Η ενδομητρίωση επηρεάζει αρκετά εκατομμύρια γυναίκες σε ολόκληρο τον πλανήτη. Παρατηρείται ιδιαίτερα συχνά μεταξύ 25 και 40 ετών και δυσκολεύει τη δυνατότητα να τεκνοποιήσουν. Πολλές και διάφορες μέθοδοι θεραπείας υπάρχουν προκειμένου να βοηθήσουν στην ανακούφιση από τα συμπτώματα και την αύξηση των πιθανοτήτων εγκυμοσύνης.

Τι είναι η ενδομητρίωση

Η ενδομητρίωση είναι ένα κοινό πρόβλημα στις γυναίκες. Προέρχεται λεκτικά από το «ενδομήτριο», δηλαδή τη λεπτή εσωτερική επένδυση της μήτρας.

Η ενδομητρίωση μπορεί να εμφανίζεται :

– Στις ωοθήκες
– Στις σάλπιγγες
– Στους ιστούς που συγκρατούν τη μήτρα στη θέση της
– Στο έντερο ή το ορθό

Άλλες τοποθεσίες που ενδέχεται να εμφανιστεί ενδομητρίωση είναι ο κόλπος, ο τράχηλος, το αιδοίο ή και η ουροδόχος κύστη.

Συμπτώματα ενδομητρίωσης

 – Πόνος: Πρόκειται για το πιο συχνό σύμπτωμα που ενφανίζουν οι γυναίκες με ενδομητρίωση. Μπορεί να είναι πόνος που διαφέρει σε ένταση και συχνότητα.

1. Επώδυνος πόνος περιόδου. Ο συγκεκριμένος πόνος γίνεται χειρότερος με την πάροδο του χρόνου
2. Χρόνιος πόνος στο κάτω μέρος της πλάτης και στη λεκάνη
3. Δυσπαρευνία. Η δυσπαρευνία είναι ο πόνος κατά τη διάρκεια ή μετά τη σεξουαλική επαφή. Πρόκειται για έναν έντονο πόνο που διαφέρει από τον πόνο κατά τη διάρκεια της διείσδυσης.
4. Πόνος στο έντερο
 – Επώδυνες κινήσεις του εντέρου ή πόνος κατά την ούρηση ή κατά τη διάρκεια της έμμηνου ρύσης.
 – Αιμορραγία ή κηλίδες αίματος μεταξύ των διαστημάτων της έμμηνου ρύσεως.
– Υπογονιμότητα
 – Στομαχικές διαταραχές: Αυτές περιλαμβάνουν διάρροια, δυσκοιλιότητα, ναυτία και ειδικά κατά το διάστημα της έμμηνου ρύσεως.

Τι προκαλεί την ενδομητρίωση

Μπορούμε να ισχυριστούμε πως κανείς δε γνωρίζει με βεβαιότητα τι ακριβώς προκαλεί την ενδομητρίωση. Οι πιο πιθανές αιτίες που ερευνούν οι μελετητές είναι:

– Προβλήματα με τον κύκλο της έμμηνου ρύσεως
– Προβλήματα του ανοσοποιητικού συστήματος: Ένα ασθενές ανοσοποιητικό σύστημα αδυνατεί να βρει και να καταστρέψει τα ενδομητρικά κύτταρα που μεγαλώνουν εκτός της μήτρας.
– Γενετικοί παράγοντες: Επειδή η ενδομητρίωση έχει παρατηρηθεί σε άτομα μέσα στην ίδια οικογένεια, είναι πιθανό να έχει κληρονομικά αίτια. Έχει παρατηρηθεί πως σε γυναίκες που τόσο η μητέρα όσο και η μια αδελφή έχει ενδομητρίωση, υπάρχει έως και 60% μεγαλύτερη πιθανότητα να παρουσιάζουν την πάθηση.
– Ορμονικά θέματα: Υπάρχουν κάποιες έρευνες που σχετίζουν τα οιστρογόνα με την εμφάνιση ενδομητρίωσης.

Θεραπεία ενδομητρίωσης

Δεν υπάρχει άμεση θεραπεία για την πάθηση της ενδομητρίωσης, αλλά υπάρχουν τρόποι θεραπείας για τα συμπτώματα και τα προβλήματα που αυτή δημιουργεί. Οι πιο συνηθισμένοι μέθοδοι θεραπείας είναι:

Φαρμακευτική αγωγή: Αρχικά χορηγούνται παυσίπονα για γυναίκες που αντιμετωπίζουν ήπια συμπτώματα της ενδομητρίωσης.

Ορμονική θεραπεία: Όταν τα συμπτώματα είναι πιο έντονα, όπου ουσιαστικά τα παυσίπονα δεν έχουν αποτελέσματα στην αντιμετώπιση του πόνου, συστήνεται ορμονική θεραπεία. Η ορμονική θεραπεία είναι κατάλληλη μόνο για γυναίκες που δεν προσπαθούν να μείνουν έγκυες. Υπάρχουν διάφοροι τύποι ορμονικής θεραπείας, όπως επιθέματα, χάπια κλπ. Σε κάθε περίπτωση, η ορμονική θεραπεία έχει αποτελέσματα μόνο για όσο διάστημα την κάνετε και είναι καλύτερη μέθοδος για γυναίκες που δεν έχουν πάρα πολύ σοβαρά συμπτώματα.

Χειρουργική επέμβαση: Η χειρουργική επέμβαση επιλέγεται σε περιπτώσεις όπου τα συμπτώματα είναι ιδιαίτερα έντονα και η φαρμακευτική αγωγή δεν έχει αποτελέσματα ή εάν έχετε προβλήματα γονιμότητας (υπογονιμότητα). Κατά τη διάρκεια της επέμβασης, ο χειρούργος ιατρός μπορεί να εντοπίσει τις εστίες ενδομητρίωσης και να τις απομακρύνει. Μετά την επέμβαση, η ορμονική θεραπεία ξεκινά ξανά εκτός και εάν προσπαθείτε να μείνετε έγκυος.

Σε κάθε περίπτωση, η θεραπεία που θα ακολουθήσετε εξαρτάται από την ένταση των συμπτωμάτων και το στάδιο στο οποίο βρίσκεται η ενδομητρίωση. Είναι λοιπόν προφανές πως εάν αντιληφθείτε τα συμπτώματα σε αρχική και ήπια μορφή, πρέπει να απευθυνθείτε άμεσα στον ιατρό σας ώστε να είναι και πολύ μεγαλύτερες οι πιθανότητες σωστής αντιμετώπισης της πάθησης.