Χρησιμοποιείται ο όρος αποτιτάνωση μαστού όταν θέλουμε να περιγράψουμε ένα πολύ συχνό εύρημα στις μαστογραφίες, αυτό της εναπόθεσης αλάτων ασβεστίου μέσα στον μαστό. Στη μαστογραφία, μια αποτιτάνωση εμφανίζεται σαν λευκή κηλίδα και συνήθως δεν προκαλεί ανησυχία. Αν και οι αποτιτανώσεις μαστών από μόνες τους δεν είναι ένα ανησυχητικό εύρημα, αυτό που είναι καίριας σημασίας είναι να διερευνηθεί το αίτιο που οδήγησε στο σχηματισμό τους. Αυτό επειδή, αν και οι αποτιτανώσεις μαστών είναι σε μεγάλο ποσοστό (περίπου 80%) καλοήθεις, μπορούν κάλλιστα να εμφανιστούν στα πλαίσια κακοηθών καταστάσεων.

Είδη αποτιτανώσεων μαστών

Οι αποτιτανώσεις κατατάσσονται σε τέσσερις, τουλάχιστον, κατηγορίες, ανάλογα με το μέγεθός τους, τη μορφή, το σημείο στο οποίο εμφανίζονται, της διάταξής τους ή το σχήμα τους. Έτσι, λοιπόν, έχουμε τις παρακάτω κύριες μορφές αποτιτανώσεως μαστών:

• Μακροαποτιτανώσεις – Πρόκειται για αρκετά μεγάλες ασβεστώσεις που κατά κανόνα δεν αποτελούν πρόβλημα και δεν χρήζουν βιοψίας. Δεν προκαλούν ιδιαίτερη ανησυχία επειδή είναι συνήθως καλοήθους αιτιολογίας και εμφανίζονται σε ποσοστό 10% σε γυναίκες κάτω των 50 ετών. Το ποσοστό αυτό ανεβαίνει στο 50% σε γυναίκες άνω των 50 ετών.
• Διάσπαρτες αποτιτανώσεις – Μη ανησυχητικές αποτιτανώσεις που εμφανίζονται σε διάφορα σημεία στο μαστό. Πρόκειται για μεμονωμένες ασβεστώσεις.
• Αποτιτανωμένες ελαιώδεις κύστες – Συνήθως εμφανίζονται μετά από κάποιον τραυματισμό του μαστού και είναι καλοήθεις στην συντριπτική τους πλειοψηφία.
• Μικροαποτιτανώσεις – Πρόκειται για ασβεστώσεις μικρότερου μεγέθους που είναι καλοήθεις σε ποσοστό 80%. Παρόλα αυτά, η διάταξή τους είναι αυτή που μπορεί να κάνει την ανίχνευση μικροαποτιτανώσεων στους μαστούς ανησυχητική και ύποπτη για κακοήθεια.

Εξίσου ύποπτα είδη αποτιτανώσεων μαστών θεωρούνται και οι (1) πλειόμορφες αποτιτανώσεις (αποτιτανώσεις ποικίλου σχήματος και μορφής), (2) συρρέουσες αποτιτανώσεις (τουλάχιστον 5 ασβεστώσεις σχηματίζουν μια ομάδα σε κοντινή απόσταση η μια αποτιτάνωση με την άλλη) και οι (3) ενδοπορικές αποτιτανώσεις (εμφανίζονται στους γαλακτοφόρους πόρους). Σε γενικές γραμμές, μια αποτιτάνωση μαστού θεωρείται ύποπτη και χρίζει περαιτέρω διερεύνησης όταν είναι συρρέουσα, μικροαπιτιτάνωση, ή σε γραμμοειδή διάταξη (χωρίς διακλαδώσεις ή με διακλαδώσεις).

Στην περίπτωση που ο γιατρός σας θεωρήσεις μια αποτιτάνωση ύποπτη, θα προτείνει ιστολογική ταυτοποίηση με βιοψία ιστού, συνήθως μέσω στερεοτακτικής βιοψίας. Πρόκειται για μια μέθοδο βιοψίας που γίνεται με την καθοδήγηση της μαστογραφίας και αποτελεί τον πλέον αξιόπιστο τρόπο βιοψίας στις περιπτώσεις εμφάνισης αποτιτανώσεων στους μαστούς. Η βιοψία που γίνεται για τις μάζες στο μαστό με την καθοδήγηση του υπερηχογραφήματος είναι το αντίστοιχο της στερεοτακτικής βιοψίας.

Αποτιτανώσεις μαστών – Τα αίτια εμφάνισής τους

Αποτιτανώσεις μπορεί να αναπτυχθούν στους μαστούς εξαιτίας διαφόρων παθολογικών καταστάσεων του μαστού, όπως:

• Κύστη ή κύστες
• Μαστίτιδα
• Ινοαδένωμα (και άλλου είδους καλοηθών ασβεστωμένων ογκιδίων)
• Κακώσεις ή τραυματισμός στο στήθος
• Προηγηθείσα ακτινοθεραπεία στον μαστό
• Δερματικές ή αγγειακές επασβεστώσεις
• Προηγηθείσα χειρουργική επέμβαση
• Διηθητικός ή πρώιμος (DCIS) καρκίνος του μαστού

Αποτιτανώσεις μαστών – Διάγνωση και έλεγχος

Οι αποτιτανώσεις στους μαστούς ελέγχονται με ακτινολογικές εξετάσεις, η πιο βασική εκ των οποίων είναι η μαστογραφία, η οποία βοηθάει στο να ανακαλυφθεί, να μελετηθεί και να χαρακτηριστεί ορθά μια αποτιτάνωση. Μέσω της μαστογραφίας, ο ειδικός μπορεί να διακρίνει εύκολα τις ασβεστώσεις και να πραγματοποιήσει πιο εντοπισμένη λήψη ή λήψεις αν απαιτείται πιο λεπτομερής μελέτη.

Άλλες απεικονιστικές μέθοδοι, όπως η μαγνητική τομογραφία μαστών και ο υπέρηχος μαστών δεν μπορούν να απεικονίσουν τις αποτιτανώσεις μαστών, ειδικά τις μικροαποτιτανώσεις, οι οποίες είναι οι πιο ύποπτες για κακοήθεια.