Ένας από τους πιο συχνούς καλοήθεις όγκους που εντοπίζονται στο συκώτι είναι το αιμαγγείωμα του ήπατος, το οποίο διαπιστώνεται σχεδόν πάντα τυχαία κατά τη διάρκεια μιας απεικονιστικής μεθόδου (π.χ. Υπερηχογράφημα ήπατος). Σε εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις, ένα αιμαγγείωμα ήπατος προκαλεί πόνο στην περιοχή της κοιλιάς ή γίνεται αντιληπτό ψηλαφητά. Αυτό συμβαίνει συνήθως όταν πρόκειται για γιγαντιαίο αιμαγγείωμα (αιμαγγείωμα ήπατος μεγαλύτερου των 8-10 εκατοστών), κάτι που είναι ένα αρκετά σπάνιο φαινόμενο που παρατηρείται κυρίως σε παιδιά. Τις περισσότερες φορές, το αιμαγγείωμα ήπατος είναι ένας μικρός και συμπαγείς όγκος (συνήθως μικρότερος των 4 εκατοστών) που, όμως, δεν είναι καρκινικός.

Αίτια εμφάνισης Ηπατικού Αιμαγγειώματος

Το τί ακριβώς προκαλεί την εμφάνιση ενός αιμαγγειώματος στο ήπαρ δεν έχει διασαφηνιστεί επαρκώς με τα έως τώρα επιστημονικά δεδομένα. Φαίνεται ότι συνδέεται με μια εκ γενετής κατάσταση (υπάρχει δηλαδή από την στιγμή της γέννησης) και ότι προκαλείται από μη φυσιολογική συλλογή αιμοφόρων αγγείων στο ήπαρ. Κατά κόρον, πρόκειται για μόνο ένα όγκο στο συκώτι (και σπανιότερα για πολλαπλά αγγειώματα), ο οποίος δεν μεγαλώνει ποτέ και δεν θα ενοχλήσει τον ασθενή με κάποιο σύμπτωμα. Επιπλοκές μπορούμε να περιμένουμε από ένα αιμαγγείωμα ήπατος όταν αυτό μεγαλώσει αρκετά.

Σε ότι αφορά τους παράγοντες που αυξάνουν την πιθανότητα εμφάνισης ενός αιμαγγειώματος στο συκώτι, αυτοί δείχνουν να αφορούν τη χρήση αντισυλληπτικών (αν και απαιτείται περαιτέρω έρευνα για να επιβεβαιωθεί ο ισχυρισμός πλήρως) και κάποιες θεραπείες ορμονικής υποκατάστασης που δίνονται σε γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση. Επίσης, γυναίκες που έχουν τεκνοποιήσει τείνουν να έχουν αυξημένες πιθανότητες διάγνωσης με αιμαγγείωμα ήπατος. Γενικά, το αιμαγγείωμα στο συκώτι εμφανίζεται συχνότερα σε γυναίκες και άτομα ηλικίας 30-50 ετών.

Συμπτώματα και διάγνωση Αγγειώματος Ήπατος

Όπως έχει ήδη προαναφερθεί, ένα αιμαγγείωμα στο συκώτι σπάνια θα προκαλέσει κάποιο σύμπτωμα, εκτός αν πρόκειται για ένα αιμαγγείωμα μεγάλου μεγέθους. Η θέση του αιμαγγειώματος μπορεί επίσης να συμβάλλει στην εμφάνιση κάποιων συμπτωμάτων, όπως ναυτία και αίσθημα βάρους μετά το φαγητό και πόνο στην κοιλιακή χώρα (πάνω και δεξιά). Παρόλα αυτά, τα συγκεκριμένα συμπτώματα μπορεί να σχετίζονται και με άλλες παθήσεις, οπότε δεν είναι ενδεικτικά του αιμαγγειώματος του ήπατος.

Για να διαγνωστεί ένα αιμαγγείωμα στο συκώτι, η βιοψία και το σπινθηρογράφημα σπάνια βοηθάνε. Στις περισσότερες περιπτώσεις, προτιμάται μια απεικονιστική μέθοδος, όπως η μαγνητική ή η αξονική τομογραφία (συνήθως με ταυτόχρονη χορήγηση ενδοφλέβιου σκιαγραφικού).

Θεραπεία Αιμαγγειώματος στο ήπαρ

Ένα αιμαγγείωμα αφαιρείται χειρουργικά (με εκπυρήνιση ή λοβεκτομή συνήθως) μόνο όταν αυτό παρουσιάζει συμπτώματα ή όταν δεν μπορεί να διαγνωσθεί με βεβαιότητα (κάτι που είναι αρκετά σπάνιο), ανεξαρτήτου μεγέθους. Σε διαφορετική περίπτωση, απλά γίνεται μια παρακολούθηση του όγκου (με κάποια απεικονιστική εξέταση) σε διαστήματα που ορίζει ο ειδικός γιατρός. Ο σκοπός είναι να γίνει μια αξιολόγηση για μια πιθανή αύξηση στο μέγεθος του αγγειώματος ή των αγγειωμάτων.

Σε ασθενείς που δεν είναι καλοί υποψήφιοι για χειρουργική επέμβαση, συνήθως συνιστάται είτε ο εμβολισμός του αιμαγγειώματος (με καθετήρα στην αρτηρία του ήπατος), είτε με ακτινοθεραπεία. Παρόλα αυτά, οι συγκεκριμένες θεραπείες δεν έχουν την ίδια αποτελεσματικότητα με την χειρουργική αφαίρεση. Φυσικά, υπάρχουν και οι ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές, καθώς και οι υβριδικές και οι λαπαροσκοπικές, που κάνουν το έργο του χειρουργού ακόμα πιο εύκολο, ενώ παράλληλα δίνουν στον ασθενή καλύτερη και ταχύτερη αποθεραπεία και σημαντικά λιγότερο πόνο.

Γενικά, η χειρουργική εκτομή ενός ένα αιμαγγειώματος ήπατος συνιστάται όταν παρατηρείται σταδιακή αύξηση του αριθμού των αιμαγγειωμάτων στο συκώτι σε ένα σχετικά μικρό χρονικό διάστημα. Η γενική κατάσταση της υγείας του ασθενούς, η ηλικία του, η θέση του αιμαγγειώματος, ο συνολικός αριθμός των αιμαγγειωμάτων στο συκώτι και το μέγεθός του(ς), γενικά, είναι παράγοντες που συμβάλλουν σημαντικά στην απόφαση του προτεινόμενου τρόπου αντιμετώπισης.